شناشیل
این عنصر عاملی مهم در انتخاب خانههای بوشهر به عنوان حلقهای از برونگرایی و درونگرایی برای ما میباشد.
در عربی شناشیل بالکن چوبی کرکره دار که جلو پنجرههای طبقات فوقانی خانهها قرار داشت. شناشیل معمولا چوبی کرکرهای یا میلهای است.مشرف بر حیاط یا کوچه. شناشیرهم گفتهاند و آن: بالکن چوبی کرکره دار جلو پنجره و درهای خانه در طبقههای بالا. تعبیه کرکرههای شناشیر طوری است که نور و هوا را به داخل راهرو یا اتاق هدایت میکند شیب کرکره از بالا به پایین است به طوری که از بالا کوچه پایین دیده میشود اما از پایین نمی توان بالا و داخل اتاق را دید.شناشیل دارای چند کارکرد مهم است: نخست مکانی برای استفاده از نسیم و وزش بادهای مطبوع است. در خانههای کنار ساحل جنوب می توان به وسیله شناشیل از منظرهٔ زیبای دریا (خلیج فارس) استفاده کرد. شناشیلهای داخلی که در یک یا چند جبههٔ طبقات بالا و مشرف به حیاط ساخته شدهاند، رابط فضاهای مختلف نیز میباشند. در طبقات بالا طارمههای میانی و دیگر انواع طارمهها ارتباط موضعی بین چند فضا را مقدور میسازند، ولی برای گذر از یک قسمت به قسمت دیگر باید از داخل اتاقها گذر نمود. در این حالت می توان از شناشیل به عنوان معبری بدون ورود به اتاقها استفاده کرد. بجای نردههای سادهٔ چوبی یا فلزی شناشیل، از بازشوها و جدارههای چوبی ثابت مثل کرکری، نیز استفاده شده که این جدارههای مشبک، گذر نسیم را میسر می کردهاست بدون آنکه از بیرون فضای داخل دیده شود و مانع خوبی در برابر تابش مستقیم آفتاب بودهاست. بعضی از کرکریها متحرکند و رو به بیرون باز میشوند.شناشیل به دو صورت مسقف و بی سقف ساخته شدهاست. در نوع سقف دار پوشش بر روی ستونهایی کم قطر چهار تراش تکیه میکند. پوشش چوبی یا به صورت پیوسته روی کل آن و یا به شکل غیرپیوسته و فقط روی بازشوهای اتاقها قرار گرفتهاستابعاد شناشیل از دو یا سه متر تا حدود بیست متر، در تغییر است. شکل آن نیز مستطیلی خیلی کشیدهاست و بنابر موقعیت قرار گیری آن در بیرون و داخل شکلی ترکیبی (معمولاً L) دارد. شناشیل در یک یا دو طرف جبهه بیرونی و در یک تا چهار جبهه داخلی قرار گرفتهاست. کاربرد چوبهای چهار تراش، نرده (معجر) چوبی و فلزی زیبا، کرکریهای پرکار، استفاده از کُلپاهای چوبی و فلزی پرکار، گلهای چوبی آویزان در زیر آن زیبایی خاص به آن دادهاند.