غلامحسین دریانورد
[بوی خوش حقیقت]
رفتن یک منزلی بر بوی ناف
بهتر از صد منزل گام و طواف
مثنوی معنوی. دفتر دوم
حکایت این روزهای ماست و سرگردانی و گردشهای دقیقه به دقیقه ما در فضای مجازی است صفحاتی که ما آن را شبکههای اجتماعی می نماییم اصلا نمیدانیم که دنبال چه هستیم و هی از منزل و به این منزل می رویم از این صفحه به آن صفحه از اینستاگرام به تلگرام از واتساپ به یو تیوب. بدون هیچ هدفی هی میچرخیم و می چرخیم و هیچ را طواف می کنیم نه یک بار و نه هفت بار صدها بار ... آخر به چه می رسیم به روزی که دوبار باید شروع کنیم و همچنان بچرخیم در همین صفحات و همین شبکههای اجتماعی کاش حتی در یک صفحه میماندیم و به پیامی که پست شده است چه نوشته و چه تصویر و چه شعر و چه نثر ، کاش تامل میکردیم و متمرکز میشدیم، همین پستهای که هزاران بار کپی پیست شده است و به دست ما رسیده است اما ما نه لحظه آن را میخوانیم و باز میپریم و به پست دیگر می رسیم و چنین روزها و پستها را میشماریم و باز می رسیم به هیچ نه تنها روی یک صفحه و یک پیام که ممکن است مانند شاخه گلی ظریف بوی خوشی و دارد و میتواند به جان ما طراوت ببخشد متمرکز نمیشویم بلکه مزرعه معطر گلهای که چهار فصل میتواند جان ما تازه کند و نیرو بخشد نیز نادیده میگیرم مزرعهای که مثل کتاب میتواند ما را به حقیقت راهبر باشد. دریای عمیق که جان ما را شکوفا میسازد.
حضرت مولوی درست میفرمائید جایی که آهسته در گوش جان ما زمزمه میکند:" به جای اینکه به صد منزل و صد صفحه بی هیچ هدفی به جز وقت تلف کردن سر بزنی و اینچنین به دور خود طواف کنی به دنبال بوی خوش حقیقت که به مثابه ناف آهو به ما گرا میدهد و چشمان شکار بین ما به دنبال خود میکشد برو و روی همین منزل متمرکز شود و ثمرات آن را ببین"
▪︎ غلامحسین دریانورد
برچسب ها : بوی خوش حقیقت بوی خوش حقیقت