بچه پر روها هیچ نیستند، اگر پدر یا پدرخوانده ای پشت آنها نباشد! اما بچه پر روی بی «پدر و مادر» یک پدر سوختهٔ واقعی است. بچه پر رو انواع و اقسام دارد؛ اما پر رویی، بی ادبی و وقاحت ،صفات ثابت تمام آنهاست. بچه پر رویی مراحل و مراتبی دارد؛ و  بالاترین مرتبه اش انکار وجود پدر یا پدر خواندهٔ مربوطه است. لزوما آقازاده نیست؛ ولی کاسه لیس و مجیز گوی آقایش است. اگر هم آقا زاده باشد، نه اخلاقش شبیه آقایش است، نه فضل و مراتبش. اشتباه نکنید؛ بهترین پدرها هم می توانند پدر یک بچه پر رو باشند؛ به ویژه در روزگار ما...
مثلا بچه پروی فرهنگی گمان می کند از پدرش باسوادتر است و بچه پر روی سیاسی کشور را ارثیهٔ پدرش می داند. یا بچه پر روی بازاری با درآمد یک شبش، تمام سرمایهٔ پدر را می خرد... بچه پر رو انگل وار زندگی می کند. گاهی به ظاهر همه کاره است و گاهی واقعا!
هیچ وقت نباید با یک بچه پر رو کل کل کرد؛ چون زبانش از زبان وزغ درازتر است.
حکیمان گفته اند: نباید با یک خوک کشتی گرفت؛ ولی چاره ای نیست؛ بعضی از خوک ها خیلی کثیف اند!
فقط باید مواظب باشی  بینی اش را نگیری؛ چون به سادگی جانش در می آید! آن وقت به جای یک پدر ، ده ها پدر پیدا می کند.
 
سید اکبر میرجعفری