آیا اصلاح طلبان بوشهری به یک لیست واحد می رسند ؟

در گفتگو با دکتر امان الله شجاعی، عضو شورای سیاستگذاری اصلاحات

آیا اصلاح طلبان بوشهری به یک لیست واحد می رسند ؟

با اعلام تایید صلاحیت نامزدهای انتخابات شورای اسلامی شهر بوشهر ، فعالیت گروههای سیاسی وارد فاز جدیدی شده است . گروههای مختلف اصلاح طلب و اصولگرا تلاش دارند تا با رایزنی و تلاش نیروهای خود را وارد عمارت امیریه کنند . به همین منظور گفتگویی کوتاه داریم با دکتر امان الله شجاعی فعال اصلاح طلب و عضو شورای سوم شهر بوشهر و از او در باره برنامه اصلاح طلبان بوشهری در انتخابات شورای اسلامی شهر بوشهر پرسیده ایم

  • آقای دکتر !آیا فکر می کنید که اصلاح طلبان در بوشهر به لیست واحد خواهند رسید؟
  • شورای سیاستگذاری به دلایلی به انتخاب رئیس نرسید. بنده انتظارم این است که عاقلانه رفتار شود و بعد از بیست سال حرکت در مسیر اصلاحات شاهد یک رفتار بلوغ آمیز باشیم و این وضعیت سامان پذیرد. بنده در مجموع در دو جلسه حضور داشته ام و پیشنهاد «یک لیست، یک ستاد، یک برنامه» را مطرح کردم. بنده با تعدد نامزدها و تعدد ستادها به شدت مخالف بوده و هستم و پیشنهاد دادم که کار مطالعاتی و جامعی انجام شود و دو مسئله مورد بررسی و داوری نهایی قرار بگیرد یکی برنامه ها و کارهایی که باید در شورای آیندة شهر بوشهر برای توسعة شهر صورت پذیرد و دوم شناسایی و معرفی افرادی که توانایی اجرایی کردن این برنامه ها را داشته باشند و در حوزة تجربه و تخصص و صلاحیتهای فکری و شخصیتی آنان باشد. همچنین این افراد باید رأی آور هم باشند. یعنی اصلاح طلبان متخصص و مجرب و در عین حال دارای پتانسیل رأی آوری. حتی پیشنهاد دادم که در یک مجمع عمومی دوستانی که نامزد شده اند با هم مناظره کنند و به گفتگو بنشینند تا مشخص شود هر کس قدرت فکر و عملش چقدر است و جایگاه او در اجتماع کجاست و چه پایگاهی دارد. به این ترتیب مشخص می شود که هر فردی چقدر دارای آمادگی است تا بتوانیم بر این اساس در نهایت به جمع بندی و لیست واحد برسیم.
  • فکر می کنید جبهة اصلاحات در ارائة لیست واحد موفق خواهد شد؟
  • در صورتی موفق خواهد شد که تعدادی افراد موجه با شرایطی که ذکر کردم بدون توجه به تعلق خاطر حزبی و یا قوم وخویش سالاری و بر اساس درایت و عقل و آینده نگری و معطوف به پیروزی قاطع انتخاب شوند. باید حتماً دیدگاه اصلاح طلبانه داشته باشند و بدانند که هم خودشان چه کسی هستند و هم قرار است با چه نامی و برای چه چیزی در شورا حاضر شوند و شهر را اداره کنند. بنابراین یک برنامة جامع اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، عمرانی، توسعة شهری و... باید نوشته شود و به عنوان برنامة مشترک این لیست به مردم معرفی شود و همه هم بر اساس آن در شورا کار کنند. احزاب اصلاح طلب هم همان برنامه ها را به صورت مداوم از منتخبان ملت طلب می کنند و آنان هم می دانند چرا به شورا رفته اند و در نتیجه قابل کنترل خواهند بود. قابل کنترل نه به این معنی که استقلال نداشته باشند، لکن به این معنا که با نام اصلاح طلبی به شورا نروند و بعد به کام رقبا و بلکه دشمنان اصلاحات گام بردارند و در آغوش راست فرو افتند، مثل شورای فعلی که جز یک نفرشان که زیر پرچم اصلاحات باقی ماند و گفتمان اصلاحات را نمایندگی می کرد، مابقی کسانی که با نام اصلاحات به شورا رفتند هیچ شأنیت اصلاح طلبانه ای از خود نشان ندادند و در نهایت ثمرة مدیریتشان وضعیت کنونی و سقوط عمارت امیریه شد. بنابراین اگر افراد را بر اساس برنامه انتخاب کنیم و برنامه محوری پیشه کنیم به این دردسرها و کج رویها و فرصت سوزیها مبتلا نمی شویم.
  • چقدر جبهة اصلاحات را به این مرحله نزدیک می بینید؟ واکنش شورای سیاست گذاری و شورای ائتلاف به پیشنهاد شما چه بوده؟
  • بنده در دو جلسه حضور داشته ام و به عنوان نمایندة حقیقی حاضر شدم. در هر دو جلسه هم تأکید بسیار زیادی روی دو مسئله داشتم. اول ایدة «یک لیست، یک ستاد، یک برنامه» و دوم رعایت انصاف و عدالت در انتخاب افراد برای حضور در لیست. در حال حاضر به توصیة یکی از دوستان شریف و دور اندیشم که بسیار برای ایشان و خانوادةشان احترام قائلم دیگر در جلسات شورای سیاستگذاری حاضر نمی شوم.
  • دلیل این توصیه و عدم حضور شما در شورا چه بوده؟
  • به واسطة پا فشاری و اصراری که بنده روی این دو مسئله داشتم و با توجه به جو کلی جلسات که دوستان، مستعد پذیرش این روش برای تعیین و مشخص شدن لیستها نبوده اند به نوعی می توانست باعث بروز دو دستگی و تنش در میان اعضا بشود. بگذارید از قول این دوست این گونه بگویم که این توصیه ها یک توصیه های اخلاقی است و در حالی مکانیسم شورای سیاستگذاری دارای بار حقوقی خاص خود است و ساز و کارهای تعریف شدة تشکیلاتی خاصی دارد که اعضای آن مکلف به رعایت و حرکت در آن مسیر بوده و هستند. لذا در میان این دوگانگی که میان اخلاق و مسئلة حقوقی به وجود آمده بود و جدیّت خدشه ناپذیری که بنده در مواضعم داشتم بر اساس تجربه حضور در شورا و این قریب 20 سالی که از عمر شوراها می گذرد و آسیبهای آن را دیده و می شناسم، توصیه شد که دیگر در جلسات نروم و من هم نرفتم.
ارسال دیدگاه