کیهان نوشت: ظرف هفته‌های اخیر برخی نمایندگان و نشریات اجاره‌ای، برای فرار از پاسخگویی درباره بزک توافق شیطان بزرگ و تحمیل خسارت‌های بزرگ اقتصادی و سیاسی به کشور، اقدام به حمله هماهنگ علیه نظارت استصوابی شورای نگهبان شده و ادعا کردند اگر این نظارت نبود، منتخبان قوی‌تر در مجلس حاضر می‌شدند. پدرخوانده‌های افراطیون حتی در این زمینه، پادوهایی چون سلحشوری و حیدری را در مجلس وادار به خودزنی و خودتحقیری کردند! چالش‌های اخیر سیاسی در ایران نیروهای میانه‌رو را به بازسازی گفتمان خود واداشته است. در بررسی این تلاش‌ها، طی یک ماه گذشته، می‌توان برخی روندها را شناسایی کرد، ازجمله استراتژی نوین میانه‌روها عناصر متفاوتی دارد و «مبارزه با نظارت استصوابی» یکی از آنها است. بحث «مبارزه با نظارت استصوابی» طی ماه اخیر به تدریج اوج گرفت. شاید بتوان گفت که کار با مصطفی تاجزاده و محمد خاتمی آغاز شد. تاجزاده «با صراحت» اعلام کرد که با نظارت استصوابی مخالف است. چندروز بعد خاتمی در ملاقاتی گفت «محدودیت‌های بی‌جا» را نمی‌پذیرد و ضروری است «زمینه برگزاری انتخابات باز و آزاد با محوریت مردم» فراهم آید. سپس، گروهی از فعالان اصلاح‌طلب برخی از همان پیشنهادها را در بیانیه «نجات ایران» آوردند و اعلام کردند نظارت استصوابی ارکان انتخاباتی را بی‌معنا کرده است. سه هفته بعد مهدی کروبی، طی نامه‌ای خطاب به مجلس خبرگان، موضع مفصل و مشروحی درقبال این موضوع گرفت.»