علیرضا بهشتی در گفت‌وگو با شرق گفت: وقتي مكانيسم‌هاي عيب‌يابي در هر نظام سياسي زنده نگه داشته شود، جلوي بي‌قانوني‌ها و افراط‌گري‌ها گرفته مي‌شود؛ چنان‌كه در ابتداي انقلاب نيز تا حدي همين‌گونه بود. در ماجراي دادگاه‌هاي انقلاب با شیوه کار صادق خلخالي برخورد شد. خلخالي كسي بود كه از ملي‌شدن صنعت نفت و سپس 15 خرداد سال 42 تا انقلاب اسلامي فعاليت‌هاي سياسي گسترده‌اي داشت؛ اما وقتي پا در عرصه افراط گذاشت، با او برخورد شد. شاهد مثال این موضوع تعهدي است كه شهيد بهشتي از او گرفت و خلخالي خط‌به‌خط تعهدنامه را امضا كرد كه متن آن در كتاب زندگي و زمانه منتشر شده است؛ اما باید به ‌یاد داشته باشیم که در ابتداي انقلاب به‌ دليل آنكه يك ‌سيستم حكومتي تغيير كرده بود، تعدد مراكز تصميم‌گيري وجود داشت و در چنان شرايطي معمولا تصميم‌هاي افراطي گرفته مي‌شود. در واقع مشكل اصلي تصميم‌هاي تند و خارج از قاعده نیست بلکه رسمیت‌ یافتن آنهاست که راه را بر هرگونه شفافيت می‌بندد و به‌تدريج مردم احساس می‌کنند كه مسئولان به‌ واسطه قدرتي كه در اختيار دارند، مي‌توانند در قبال رفتارها و تصميمات خود پاسخ‌گو نباشند و اين می‌شود كه لايه‌هاي فساد گسترش و اعتماد عمومي کاهش می‌یابد. متأسفانه یکی دیگر از سیاست‌های مخرب، می‌تواند ایجاد حیاط‌خلوت‌هایی باشد که هیچ‌کس جز عده‌ای خاص به آنها دسترسی ندارد؛ در صورت وجود چنین حیاط‌خلوت‌هایی آن عده هر کاری که می‌خواهند، می‌کنند و به هیچ‌کس هم پاسخ‌گو نیستند. در دهه نخست انقلاب که جنگ در میان بود، دولت مهندس موسوی در نامه‌ای از شورای نگهبان درخواست کرد که هزینه ارزی در بودجه بررسی شود. جنگ که تمام شد، شورای نگهبان گفت ذکر هزینه‌های ارزی در بودجه ضروری نیست و باید از بررسی مجلس بیرون بیاید.