پیام عسلویه: پنجمین جلسه تحلیل و پخش فیلم تئاتر در فرهنگسرای بافت واقع در عمارت دهدشتی با پخش تئاتر «اسم» نوشته ماتیو دولاپورت و الکساندر دولاپتولیر وکارگردانی لیلی رشیدی برگزار شد.
این جلسه با حضور فرید میرشکار-منتقد- و با تحلیل این اثر ادامه پیدا کرد و
هنرمندان حاضر در جلسه سوالات و چراهای خود را بیان کردند.
در ادامه فرید میرشکار با بیان این که نخستین وظیفه کارگردان انتخاب صحیح متن است، گفت: کارگردان اثر با توجه به اولین تجربه در حوزه کارگردانی از این مسئله سربلند بیرون آمده است. متن اثری با ساختار ترکیبی است و نمی توان به راحتی ژانر یا سبک‌ متن را تعیین کرد.
میرشکار افزود: این متن تعداد بسیاری کشور را نام برده و یا نمادی از آن ها می‌آورد زیرا نمی خواهد متن را تنها در بستر فرانسه شروع و در محدوده اجرایی خاصی محبوس کند.
وی همچنین به آشفتگی دکور اشاره کرده و عنوان کرد: بحث اصلی، کج فهمی آدم ها از واژه‌هاست. آشفتگی دکور عمدی و بر اساس تحلیل متن است اما شلوغی دکور دست و پای بازیگر را می بندد.
در ادامه این جلسه بازیگری و کارگردانی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.
این منتقد در ادامه گفت: بازیگرها با توانمندی خود بازی می کنند و کارگردان کمتر در هدایت و حرکت نقشی داشته است چون اندازه و تجربه کارگردانی کمتر از سایر بازیگرهاست. حرکت زیاد بازیگرها و شلوغی دکور نیز باعث از بین رفتن تمرکز تماشاگران می‌شود.
فرید میرشکار نقاط قوت این اجرا را غیرقابل پیش‌بینی بودن واکنش بازیگران دانسته و ادامه داد: البته به دلیل این که «حسن معجونی» از تمام توان خود در این اثر بهره نبرده، ‌گاهی حرکات او قابل پیش‌بینی است و استفاده از هارمونی گفتار نیز از نقاط قوت کار است.