۱- مصداق درستی این سخن را در چند و، چون بازی‌های تیم ملی می‌بینیم که بازی‌هایش، روز به روز «تیمی‌تر» شده و توان روحی اش، بازی به بازی، تعیین‌کننده‌تر گشته است! روز‌های پیش از شروع جام ملت‌ها، با غمخواری جمع پرتعدادی از دغدغه‌مندان تیم ملی مواجه بودیم که می‌گفتند؛ این همه توقعات و انتظارات را سوار دوش تیم ملی نمودن، نتیجه عکس به‌بار می‌آورد! در عمل اما، می‌بینیم که تیم ملی از توقعی که پس از جام جهانی، خودش برای خودش ایجاد کرده است، چگونه استفاده کرد و به نیروی روحی کم‌دیده‌شده‌تری دست یافت! تیم ملی، در جام ملت‌ها، یکی از عوامل قدرت میدانی اش و یکی از دلایل بازی‌های بهتر شونده اش، قدرت روح است! تیم ملی، به خودباوری ویژه‌ای دست یافته است!

۲- ویتنام را درست ارزیابی کنیم! همان‌طور که یمن را هم باید درست بررسی کرده و صحیح به حلاجی اش بپردازیم! ما، چه کردیم و چگونه؟ ما کجا بودیم و به کجا رسیده‌ایم اکنون؟ تیم ملی، چقدر ثبات بازی دارد؟ تیم ملی، چقدر در بازی‌هایش - هم بازی خودش و هم تأثیرش در بازی حریفانش- فرماندهی و آمریت دارد؟
برابر عراق چه خواهیم کرد؟ برابر عراق، خوابی باید دید، اما چه خوابی؟ (از بابت مالک بازی و تعیین‌کننده خطوط حرکتی تیم ملی شدن) آیا می‌توان عراق را هم تیمی در حد و در مایه یمن دانست؟ آیا باید چنین پندار ١٨٠ درجه غلطی داشت و آیا این نگاه به حریف را کوچک انگاشتن، راه نمی‌برد؟
عراق، عراق است و یمن، یمن بود! هرکدام داستان خود را دارند! بدون خلط مبحث، بدون قاطی کردن امور! حتی باید عراق را مثل ویتنام هم ندید، از نظر بازی فیزیکی و بازی اراده‌گرایانه! عراق را می‌بریم، اما از راهش و راهش را تیم ملی بلد است!

۳- قبل از تمام کردن یک نظری که به تیم ملی انداخته‌ایم، لازم است دوباره اشاره کنیم که حواس کی‌روش، جمعِ جمع است! تغییراتی که او وارد بازی تیم ملی می‌کند، همه فایده‌مندند و همه مفیدند! از این مزیت که بگذریم، می‌رسیم به یک نکته «نبایدی» که متأسفانه هست! مهدی طارمی، هنوز تحت تأثیر حرکات اولیه خودش و عملکرد شخص شخیص آقای طارمی قرار داد!
اگر خوب شروع کند، می‌شود تمام‌کننده بازی اول! اگر خوب شروع نکند، می‌شود خراب‌کننده فرصت‌ها در بازی دوم! مهدی را باید دریافت و مهدی را باید واداشت به بازی صحیح و شروعی کم‌غلط! مهدی می‌تواند در تیم ملی، لبه دوم شمشیر خط حمله باشد! مکمل سردار و سامان و ترابی! هدف پاس‌های دور و نزدیک! گفتیم که، مکمل سردار!