خرمی افزود: چه شده که اینقدر جان مردم برایمان کم‌ارزش شده که آن را با ریال و تومان مبادله می‌کنیم؟ نسبت به فاجعه‌ای که در حال رخ دادن است بی اطلاعیم یا منفعت خود را در بی اطلاعی می‌دانیم؟ اثری که آلاینده‌های پالایشگاه عسلویه بر مردم و محیط زیست منطقه بر جای گذاشته، بسیار زیان بارتر و شدیدتر و غیر انسانی‌تر از آن است که با چند ده میلیارد یا چند صد میلیارد قابل جبران باشد. قطعا تقسیم و استفاده درست از عوارض آلایندگی، مسئله مهمی است که مسئولان مربوطه باید نسبت به آن پاسخگو باشند و عملکرد خود را شفاف کنند، اما نباید فراموش کرد که مسئله اصلی، «تولید آلاینده‌ها» است.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر ادامه داد: طبق ماده ۹ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، «اقدام به هر عملی که موجبات آلودگی محیط زیست را فراهم نماید ممنوع است». بر اساس این قانون، پالایشگاه عسلویه همین امروز باید تعطیل شود یا هرچه سریع‌تر اقدامات لازم جهت کاهش تولید آلاینده‌ها انجام گیرد چراکه تاخیر در این امر، ولو یک روز، این جنایت را جبران‌ناپذیرتر از پیش می‌کند.
وی اظهار کرد: موضوع دیگری که مدت‌هاست ذهن دغدغه‌مندان سلامت استان را به خود مشغول کرده، احداث کارخانه متانول در شهرستان دیّر است. کارخانه‌ای که مسئولان وزارت نفت، با افتخار، از آن به عنوان بزرگ‌ترین کارخانه متانول جهان یاد می‌کنند. عنوانی که شاید برای برخی از مسئولان، توجیه خوبی برای به خطر انداختن سلامت مردم این منطقه باشد، اما قبل از هر اقدامی، باید به این سوال پاسخ داده شود که آیا استاندارد‌های لازم جهت کنترل تولید آلاینده‌ها برای این مرکز صنعتی صورت گرفته است؟ یا قرار است با پرداخت عوارض آلایندگی (آن هم نه به صورت صحیح!) باز هم سلامت مردم در معرض خطر جدی قرار بگیرد؟
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر ابراز کرد: شایسته است مسئولان مربوطه گزارشی از اقدامات خود نسبت به اجرایی شدن قوانین و استاندارد‌های زیست محیطی ارائه دهند و آگاه باشند که دانشجویان و نخبگان استان بوشهر قطعا در مقابل هرگونه اقدام خلاف قانون و آسیب‌رسان به سلامت مردم، خواهند ایستاد.