به هزار رسید این رفاقت و اتوبان دو طرفه من و روزنامه پیام عسلویه ،با یک روز تاخیر و در هزارو یکمین شماره دست قلم شدم تا از روزهای عاشقی با کاری که دوستش دارم حرف بزنم.
 یاد گرفته ام که قدردان خوبی باشم که همینجا از ایمان ندومی عزیز تشکر میکنم که پیوند من را با روزنامه پیام عسلویه استارت زد! راستش وقتی برای اولین بار با علی هوشمند عزیز و البته صالح دروند نازنین برای حضورم در تحریره روزنامه ملاقات کردم فکرش را نمیکردم تا شماره هزار کنار دوستان باشم اما شد! به این دلیل نوشتم شد که با آدمهای صادق کار کردن در هر شغل و صنفی شانس می خواهد که شکر خدا برای من خوب امد!
 در این هزار و یک شماره پیام عسلویه که من با قاطعیت می گویم بیش از نهصد و اندی شماره آن را کنار برادران هوشمند بوده ام{فکر کنم از شماره بیست به بعد من صفحه ورزش روزنامه را بدست گرفتم} بدون ذره ای تعارف با فراغ بال کار کردم تا صفحه ورزشی بسته شد.  
 هر روز ظهر که آسانسور سوار شدم و طبقه سوم شد محل کاری که با قلبم دوستش دارم تا کنون ،نمی توانم از برخی اتفاقات پرده بر ندارم! لابد این سوال برایتان ایجاد می شود چه اتفاقاتی ؟! اتفاقی بهتر از این که محیط کاری آرام و بسیار خوبی کنار همکاران مختلف داشه باشی.....
 اجازه بدهید از علی آقا هوشمند شروع کنم که بدون تعارف از مفاخر فرهنگ و هنر استان است.سردبیر خوش روی ما که همیشه با قاطعیت کنارم بود و هیچگاه با توجه به تجربه من دخالتی در کار نداشت و همواره به عنوان یک پشتوانه قوی برای صفحه ورزشی روزنامه کنارم بود.سرکار خانم فیصلی همسر علی آقا  و خواهر ایشان هم که جای خود ،واقعا بدون دغدغه کنار هم کار کردیم و روزنامه بیرون آمد تا به شماره هزار رسید.از عباسی خلاق تا همکاران محترمی مانند صالح دروند،کیوان حیدری و خانم زیارتی که تحریره ما را به سمت یک کار حرفه ای کشاند.در این روزها و سالها در بخش های دیگر روزنامه هم کلی همکار خوب و کاردان تجربه کردم که شاید اسمی از حافظه ام جا مانده باشد که همین جا عذر خواهی میکنم.
 با مازیار هوشمند کار کردن استرس ندارد چرا که صاحب امتیاز و مدیر مسئول ما انرژی فوق العاده ای برای حل مشکلات دارد و همین اعتماد به نفس او به ما هم آرامش می دهد.
 صفحه ورزشی روزنامه پیام عسلویه را در این مدت سعی کردیم بروز نگه داریم و تا آخرین شماره ای که زیر چاپ رفته سعی کردیم هیچگاه اتفاقات شخصی و کینه ورزشی های موجود در ورزش را در این صفحه لحاظ نکنیم تا رسالت اصلی مان فراموش نگردد!
 حال من نگارنده در این روزنامه که می دانم با چه مشقت هایی به چاپ می رسد ،خوب است چرا که هیچ گاه برای ریختن آبرویی تلاش نکردم و سعی کردم برای تقویت ورزش استان هر آنچه از دستم بر می آید انجام داده و از حاشیه های زرد روزنامه نگاری فاصله بگیرم!
 
باشد که به شماره صد هزار برسیم ،کنار شما و برای شما