برای اولین بار با یک کلیپ کوتاه و شاد شناخته شد . کلیپی سرشار از انرژی و رنگ که توانست در شبکه های اجتماعی دست به دست بگردد و با استقبال روبرو شود . جوانی سبزه رو با موهایی فر و چشمانی پر از شوخی و شیطنت که توانسته بود با بازخوانی آهنگی قدیمی بندری به نام « عباس یخی » مخاطب را به حسی نوستالژیک اما شاد روبرو کند . ترانه ای که عطش انسان جنوبی را درفراز و فرود ریتم تند و جذابش فرو بنشاند . کلیپ «عباس یخی » با آن نماهای رنگارنگ  و شخصیتهای شوخ و قصه طنزآلودش توانست خواننده ای جوان را معرفی کند تا بعدها روی استیج خوش بدرخشد . «محمد لاریان» با گروهش «سیریا» این روزها خوش درخشیده اند . با آهنگ های متفاوت ، تنظیم های هوشمندانه و ترانه های شوخ و جذابش که موقعیتی تازه را برای مخاطب می آفریند . لاریان توانسته است با هوشمندی تمام از تکرار موقعیت های خلق شده توسط دیگران  بپرهیزد و در آهنگ های خود مخاطب را با جریانی نو در موسیقی بوشهر مواجه بسازد . او رگ مخاطب را در دست دارد و با مخاطب شنا سی تمام ، بر روی استیج با نمایش و حرکات بدن ، جریان ترانه ، صدا و موسیقی را به رودخانه ای زیبا از هنر این سرزمین پیوند بزند .شنیدن ترانه های لاریان شنیدن صدایی متفاوت از موسیقی این ناحیه است . شکلی دیگر از خواندن که مخاطب هوشمند را به حضی وافر و لذتی شوخ و شنگ پرتاب می کند.