میرزا تقی خان حکیم باشی در سفری به دستور ظل السلطان برای سرکشی به بنادر جنوب در تاریخ 23 صفر 1299 وارد بندر بوشهر شد. او مطالب جالبی را از وضعیت اقتصادی و اجتماعی بوشهر تهیه کرد. بخشی از گزارش حکیم باشی از این قرار است:« ... بندری که تجار و املاک و خانه و عمارات و جهازات آن در تحت حمایت و تبعیت خارجه در آید آن بندر چگونه در تصرف ایران خواهد ماند؟ بندری که با بمبئی می خواهد برابری کند و متاع و ملزومات سالیانه مملکت ایران از آنجا وارد می شود و مال التجاره ایران اغلب از آنجا خارج می شود یک گمرک خانه برای حفظ مال التجاره داخله و خارجه از باران و آفتاب و غیره ندارد. قند و شکر باید زیر باران بماند و آب شده به دریا جاری شود، در صورتی که دولت علیه سالی هشتاد هزار تومان از گمرک بوشهر می خواهد، هرگاه دو هزار تومان آن را برای ساختن گمرک خانه بوشهر مرحمت فرمایند اسباب امتنان تجار داخله و خارجه خواهد بود...».
 این گزارش به دست ناصرالدین شاه رسید. او بعد از خواندن گزارش میرزا تقی خان حکیم باشی نوشت: «کتابچه میرزا تقی خان را خواندم خوب نوشته است. بندر بوشهر جایی است که خیلی خیلی محل توجه است این مطلب را مکرر من نوشته ام که در آنجا هر نوع مخارج و تصرفات بشود جا دارد، نمی دانم چطور می شود که وزیر خارجه به قنسول انگلیس بنویسد حاجی بابا رعیت انگلیس است، هرگز همچه چیزی نوشته و گفته نشده است اگر چیزی شده باشد صریحا بعرض برسانید. حاجی ابوالقاسم تاجر را کی بوحشت انداخته است برای چه خیال تبعه خارجه شدن داشته باشد، شما باید طوری قرار بدهید که تجار را در کمال دلخوشی نگاهدارند. گمرکخانه و عمارت حکومتی البته هر دو لازم است ساخته شود، در گمرک خانه چه عیب دارد تجار هم شرکتی بکنند و عمارت و غیره باید ساخته شود».