مدت‌هاست مايلم همکار عزيز و پرتلاشم آقاي سيد داود زيارتي موسوي، کارآفرين خلاق هم استاني را از نزديک زيارت کنم و دست و بازوي توانا و سازنده‌اش را ببوسم.

تصويري که ملاحظه مي کنيد عکسي از شاهکار اين صنعتگر بي‌ادعاي دشتستاني است که مدتي است کارخانه توليد انواع سس فلفل در شهرک صنعتي برازجان راه اندازي نموده است و محصول با کيفيتش تمامي رستوران‌ها و فروشگاههاي درجه يک تهران و ديگر شهرهاي کشور را (به جز بوشهر البته ) به تصرف خود درآورده و محصول مشابه عربستاني را با لگد بيرون انداخته است !  من اگر در اين استان و اين کشور کاره‌اي بودم، روزانه احوال سيد داود و 50-60 نفر کارگر اين مجموعه بي‌ادعا و کم‌سروصدا را مي پرسيدم. او را الگوي جوان‌ترها و ديگر کارآفرينان قرار مي دادم و تشويقش مي کردم و مشکلاتش را براي گسترش کار و فعاليتش برطرف مي‌کردم و اجازه نمي دادم کوچکترين مشکلي از جانب خوانين تازه به دوران‌رسيده دولتي برايش ايجاد شود. آقاي زيارتي را تا حالا از نزديک نديده‌ام ولي بعيد ميدانم ايشان هم از الطاف دولتي‌ها بي نصيب باشد و چوب نخراشيده‌اي از دست مرحمت يک يا چند عامل دولتي در آستينش فرو نرفته باشد. اگر نخواهم بي انصافي کنم بايد بگويم شاهد تلاش‌هاي صادقانه مديريت و کارشناسان شرکت شهرک‌هاي صنعتي در حمايت از اين کارخانه و بقيه کسب و کارهاي کوچک بوده‌ام ولي چه مي توان گفت وقتي که " احمد يک تن و دشمن هزاره " !. همين چند وقت پيش بود که ساليانه ميليون‌ها دلار براي واردات سس فلفل با مارک گلوريا تقديم عربستان يا ديگر کشورهاي خارجي مي کرديم. هنوز هم البته اين روند ناخوشايند در مقياسي کم‌تر ادامه دارد. بدبختانه اين خروج ارز بابت سفر حج و زيارت هم نبود که فرزندان کورش فورا ماشين حساب بردارند و حساب پولي را که به کيسه عرب سوسمارخورمي‌ريختيم دربياورند و فرياد بزند که اي آريايي با غيرت پول را هدر نده و فضايي براي حمايت از توليدات مشابه داخلي ايجاد کنند!! و دولت هم طبق معمول بي‌خيال. کارآفرين تيزبين ما البته دست به ابتکاري ستودني زد. از آنجا که انگاره " هر چي خارجي باشه بهتره " اساسا بازاري براي توليدات جديد و خوب داخلي باقي نمي‌گذارد طرح و لگوي محصول خارجي را کپي کرد و در عوض با بومي سازي محصول و افزودن چيزهايي مطابق با ذائقه ايراني به آن، کيفيتي بهتر و مطلوب‌تر ارائه داد. تا مصرف کننده شمال شهر تهراني، پشت ميز رستوران فرصت کند و آدرس کارخانه را بخواند و آن شيشه را کنار بگذارد، سس گلورياي  سيد داود همراه غذايش مصرف کرده بود و با اين محصول وطني آشتي. شرايط جديد ارزي هر بدي که داشته باشد، از منظر رشد توليد داخلي تا حدودي مفيد است. حالا که دست قدر الهي يا دست نامرئي آدام اسميت فرصتي براي رونق حداقلي توليد داخلي و جبران بخشي از هزينه‌ها و خسارات قبلي فراهم آورده، استدعا دارم متوليان دولتي کمي کنارتر بايستند تا توليدکننده داخلي خودش فکري براي خودش کند !