مهدی بکران
حالا که مهدی یوسفی رفتنی شده فضای مجازی آوردگاه کیبورد بدستانی شده است که اغلب تا همین  دیروز زبان را غلاف کرده و روزه سکوت گرفته بودند و این روزها عید نقد و تخریب او را گرفته اند. برای  این همنوعان شجاعت را آرزومندم.
برای کسانی که او را بلد نیستند  یا نمی خواهند بفهمند و یا سودای نزدیک شدن به جانشین او را دارند ، مهدی یوسفی یک مدیر ضعیف قلمداد می شود. خیلی از کسانی که در زمان وی قادر به رسیدن به آرزوهای شبانه میلیونر شدن خود نشدند، حالا بعد خداحافظی او می گویند: مهدی یوسفی در حق مردم و منطقه خیانت کرده است. این در حالیست که خیانتکار آن کسی است که خطایی مغایر با قانون را ببیند و از ترس به خطر افتادن منافعش سکوت مشق کند.
اگر مهدی یوسفی مدیر خوبی نبود پس چرا بارها از سوی مدیران ارشد نفت و مسولان کشور و استان مورد تجلیل و تقدیر قرار گرفت.
از دید این دوستان مهدی یوسفی بد بود چون به دوست و دشمن احترام می گذاشت.
 او بد بود چون حامی همه رسانه بود و رسانه باعث شفاف سازی جامعه می شد و حاشیه امن برخی ها به خطر می افتد.
مهدی یوسفی بد بود چون جوانگرا بود و به جوانان بومی در حد توانش اعتماد کرد.
بد بود چون تمام تلاشش توانمند سازی نیروهای انسانی از ابتدایی تا بعد دانشگاه بود.
مهدی یوسفی بد بود چون یک روستا زاده در دسترس بود که جهانی فکر می کرد.
مهدی یوسفی بد بود چون باعث سرافرازی نام بوشهر در صنعت نفت بود و قد فکر ما برادرستیزان کوتاه بود و تحمل دیدن سربلندی برادر را نداشتیم.
و در آخر مهدی یوسفی بد بود چون سرشار از استعداد و نبوغ و مردم داری بود.
پیشنهاد می کنم قدری در خلوت با وجدان خود بنشینیم، چشم هایش را آبی زنیم و تمرین پندار و گفتار و رفتار نیک کنیم. و برادرکشی را منسوخ کنیم و مهربانی و حمایت از همدیگر را پیشه کنیم چرا که بوشهر با بیش از 700کیلومتر مرز آبی هنوز تشنه همدلی و هم آوایی است.