مدتهاست افراد مختلف سعی کردند با حرف و شعار شهر را اداره کنند! از آرمان شهر و ترسیم تصاویر رویایی از آینده شهر، که صرفا در حد حرف باقی می‌ماند گرفته تا بیان جملاتی پوپولیستی که عاقبتشان از همان لحظه‌ای که از دهان‌ گوینده خارج می‌شود، مشخص است! واقعیت این است دیر زمانی است که حرف زدن بسیار، مدیریت شهری را با یک آسیب جدی مواجه کرده است. اما آیا این مهمترین آسیب است؟
از پتاسنیل های فراوان شهر بوشهر در این روزگار  کمتر کسی است، آگاهی نداشته باشد و از ثروت فراوان و بودجه مناسبی که به مدیریت شهری در این سال‌ها تزریق شده است نیز تقریبا همه آگاهند! اما وضعیت فعلی بوشهر به خوبی نشان می‌دهد هیچکدام از این موارد نتوانسته‌اند ضامن خوبی برای برخورداری شهروندان از شهری آباد و در مسیر توسعه باشند.
در گام نخست بسیاری دلیل عدم تاثیر موارد فوق را مسئله فساد دانسته و آن را از دلایل اصلی توقف شهر در ابتدای مسیر توسعه می‌دانند.  البته نمی‌توان این ادعا را رد کرد، اما عقیده دارم مقدم بر تمامی موارد در مسیر توقف توسعه شهری و حتی از دلایل ایجاد فساد مورد اشاره، عدم وجود 《برنامه》 در حوزه های مختلف است!
سالهاست با آزمون و خطایی تلخ، متوجه شدیم شهر با حرف زدن اداره نمی‌شود! با حرف کوچه‌ها آسفالت نشده و پروژه به پایان نمی‌رسند! با وعده توسعه اتفاق نیفتاده و با فساد مبارزه نمی‌شود! هرچند این حرف به معنای رد افرادی که در مذمت فساد سخن‌ گفته  و یا از توسعه شهری حرف می‌زنند، نیست اما واقعیت این است که بدون برنامه امکان آنکه حتی قدمی کوچک در مسیر توسعه برداریم نیست!
زمان آن رسیده اعتراف کنیم هم به قدر کافی گفته‌ایم و هم به حد نیاز شنیده‌ایم! امروز باید پذیرفت نیاز نادیده گرفته شده تمام این سالهای شهر بوشهر، صرفا برنامه محوری در مدیریت شهری است.
زمان آن رسیده که تخصص جای خود را به حرف داده و برنامه محوری جایگزین وعده‌ها شود. نیاز است تا ابتدا نیازهای شهر اولویت بندی شده و بر اساس اولویت های هر حوزه برنامه‌ نوشته شود.
اعتقاد دارم حرف زدن صرف باید تمام‌ شود!
متاسفانه دیر زمانیست سخن گفتن از تاریخ، تمدن و فرهنگ این شهر به یک‌ رویکرد جهت فریب افکار عمومی تبدیل شده است. در این سالها کم نبودند افرادی فاقد برنامه و تخصص، که صرفا به دنبال یک صندلی در پارلمان شهری بوده و برای پنهان کردن ضعف‌های عملکردی خود، فریاد وا بوشهرا سر داده و می‌پرسند چرا کسی به تاریخ و فرهنگ بوشهر، که در حال نابودیست، توجه نمی‌کند! آنها اما هیچوقت پاسخ نمی‌دهند نماینده مردم در پارلمان شهری و هر جایگاه دیگری، قرار نیست فقط به طرح مسئله بپردازد! و البته ما نیز متاسفانه با عدم مطالبه گری خود، هیچگاه نمی‌پرسیم، برنامه شما برای احیای این تاریخ و فرهنگی که رگ گردنتان برایش بیرون زده چیست! که اگر پرسیده بودیم هیچگاه افراد دیگری متاثر از گذشته، این رویه سخن گفتن صرف را برای رسیدن به اهدافشان تکرار نمی‌کردند!
آری! همه به پیشینه این شهر میبالیم و همه خوب می‌دانیم فرهنگ غنی این دیار چگونه در کوچه پس کوچه و در رگ و خون مردمانش جاریست. اما نیاز امروز بوشهر گفتن از گذشته نیست، بلکه برنامه برای حال و آینده شهری است که با رویه فعلی روزهای روشنی را پیش روی خود نمی‌بیند!
فقط کافیست تا چند صد کیلومتر از بندر بوشهر دور شده و سری به مرکز استان همسایه یعنی 《شیراز》 بزنیم! جایی که مصداق اولویت بندی نیازهای شهری و برنامه محوری را شاهد بوده و توسعه را به سادگی لمس می‌کنیم! همین ثابت میکند کار چندان سخت و غیر ممکن نیست! فقط کافیست کمتر سخن گفته و بیشتر به سمت 《برنامه》 محوری گام برداریم!