این روزهای خاطره انگیز که باد بهاری چون انفاس شکرلبان و زیبا رویان در حال وزیدن است و شعرا بر این باورند « اگر ممالک روی زمین به دست آری/ بهای مهلت یک روزه زندگانی نیست» ، مردم با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، بی صبرانه منتظر شکوفا شدن غنچه های وعده های کاندیداها و فرا رسیدن روزهای روشن تر و طلایی تر در شورا ها هستند! اما در همیشه روی یک پاشنه نمی چرخد، چرا که با پایان یافتن انتخابات، پاکبان‌ها که دو دوز واکسن اصل چینی را به بدن زده اند، علی رغم میل باطنی و با وجود خستگی شدید از جمع آوری بنرهای غیر قانونی کاندیداهای شوراها، ناجوانمردانه به آگهی‌های تبلیغاتی یا به زبان ساده تر کلید تحول در شهر یورش می برند! به قول شاعر «انتخابات که تمام می شود، پاکبان ها وعده ها را از روی زمین جارو می کنند! »
و با وجود اینکه تک تک دلسوزان مدیریت شهری دارای سابقه و فاقد سابقه معتقدند « از این طرف که منم همچنان صفایی هست» ولی پاکبان ها کار خودشان را انجام می دهند!
دامنه این صفا هم تا بحدی گسترده و فراخ است که اگر جا داشت مردم همیشه در صحنه حاضر بودند تا برای داشتن فردایی بهتر تر و روشن تر تر ، بی خیال قوانین انتخابات، اسامی همه کاندیدا ها را در لیست جای دهند که دردمندانه، نه شهر ظرفیت این همه تحول و توسعه و ایده های نوین و سوفسطایی را دارد و نه سالن اجتماعات شورای شهر گنجایش این تعداد دلسوخته و شیفته خدمت!
با این وجود عده ای بدون توجه به این محدودیت ها و تنها به منظور بهره مندی جامعه  از همه وعده‌ها و پیشنهادات کاندیداها، بدون هماهنگی با کاندیداها و مشاوران آنها به صورت خود جوش دوره افتاده بودند و فله ای و بی نام ، همینطوری برای رضای خدا رای می خریدند تا جایی که احتمال راه اندازی «بنگاه معاملات آراء» در سنوات آتی متصور است!
علی‌ای حال ضمن تبریک و آرزوی توفیق برای همه دلسوزان توسعه و مدیریت شهری، پیش خودمان بماند ما شخصاً راضی به دردسر افتادن مسئولان و مدیران شهری در راستای توسعه و تحول نوین نیستیم و به قولی «حال درویش همان به که پریشان باشد!» و نقداً همین که عزیزان تازه به پارلمان رسیده، خودشان را نماینده همه مردم شهر بدانند، کفایت است! تا بعد ..