شهرهاي كهن ايران زمين با سازمان فضايي اجتماعي همگن، همنشين با طبيعت و همساز با اقليم، داراي عناصري هم پيوند و هماهنگ با ساختار متشكله خود بوده اند. علي رغم مواجهه با نيروهاي مخرب انساني و طبيعي در طول ساليان دراز، در يك نظام پويا تداوم حيات داشته و تكامل يافته اند.
در طي دهه هاي اخير اين ساختار رو به زوال رفته و دچار از جاكندگي و نابساماني هاي فراواني شده است. تنها نشان از الگوي ايران شهري باقي، عناصر ارزشمندي هستند كه از گزند نيروهاي مخرب در امان مانده اند. مرمت، به منظور حفاظت، و تجهيز، با هدف بهره برداري مجدد از اين ثروت هاي بجا مانده، سياستي كارآمد در صيانت از فرهنگ و تمدن ايران شهري است. كهن شهر بوشهر نيز از نمونه هاي بي بديل ايران شهري است كه علي رغم آسيب هاي فراوان، هنوز در بر دارنده آثار و ابنيه قابل توجه است.
عمارت ها و فضاهاي ارزشمند باقي، نشان هاي ارزشمندي از هنر و مهندسي اين مرز و بوم اند. تجربه قابل توجه حفاظت از عمارت نوذري و توسعه و تجهيز اين بنا براي تبديل شدن به كاركردي متناسب با شان اثر و تاثير گزار بر محيط پيرامون از جمله اقدامات قابل تقدير دست اندركاران اين برنامه در فرايند باز زنده سازي اين كهن شهر ارزشمند است. با بهره برداري مجدد از اين اثر و تبديل آن به مجموعه اي آراسته، موزون و باوقار، ضمن حفاظت از اين ثروت فرهنگي، در قالب مجموعه اي فرهنگي آموزشي، زمينه اي مناسب براي انتقال ارزش هاي قابل بازخواني توسط دانش آموختگان در اين مدرسه معماري و شهرسازي فراهم شده است.
از ويژگي هاي منحصر بفرد اين تجربه، تلفيق مناسب عناصر الحاقي بمنظور تجهيز بناي تاريخي در پاسخگويي به كاركرد جديد است. اميد است اين اقدام محركي براي بازآفريني بافت و الگويي قابل تعميم در ساير عرصه هاي مشابه گردد. از كليه دست اندركاران اين برنامه بويژه نهاد برنامه ريز و طراح، مجري و حاميان اين اقدام صميمانه تشكر و قدرداني مي نمايم.
معاون وزير راه و شهرسازی