البته در همه دنیا هنگامی که «تجمع وظائف به حدی باشد که به کار گماردن یک فرد انسانی برای انجام آن وظایف قابل توجیه باشد «پست» به وجود می‌آید. در واقع یک پست مجموعه‌ای از وظایف و مسئولیت‌های مرتبطی است که انجام خدمات یک فرد را ایجاب می‌کند و فرد مورد نظر را با توجه به شایستگی و صلاحیت علمی، اخلاقی و مدیریتی تعیین می‌کنند».
     اما در کشور ما تعریف واژه «پست» و نحوه اعطای آن به افراد با سایر بلاد دنیا یک مختصر تفاوت‌هایی دارد و این انتصاب عمدتاً ربطی به تخصص و سابقه و صلاحیت و این قبیل جنگولک بازی‌ها ندارد. در حقیقت برای تصدی یک پست ( شما بخوانید توفیق خدمت رسانی) کافی است طرف خودش را در موقعیت مناسب قرار دهد و خوب جای‌گیری کند! حالا اگر بازی هم بلد نبود اشکال ندارد. اما گاهی اوقات با تغییر کابینه دولت یا نمایندگان مجلس، سیستم بازی تغییر می‌کند و احتمال تعویض فرد بالا می‌رود.
     جالب اینکه با وجود اعتراض و سر و صدای تماشاگران و اطرافیان تیم و حتی پرتاب بطری و صندلی شکسته به طرف زمین، این دوستان تمایلی به تعویض شدن ندارند و کماکان دست و پا می‌زنند که در تیم باقی بمانند. غافل از اینکه علی دائی، رضا عنایتی و ابراهیم صادقی هم با 400 بازی در لیگ برتر بالاخره رضایت دادند که از فوتبال خداحافظی کنند؛ شما که جای خود دارید!
     علی‌ای‌حال از آنجا که چیزی تا انتخابات مجلس باقی نمانده است و یک عده نگران از دست دادن پست و جایگاه شان هستند به شیوه مألوف و رسم معهود چند پیشنهاد به‌منظور تحکیم پایه‌های پست و مقام دلواپسان انتخابات ارائه می‌شود علی برکت الله:
     الف) جابه‌جایی در ستادهای مختلف
     بدون شک ستادهای انتخاباتی در تعیین افراد و به عبارتی اعطای پست به افراد نقش اساسی دارند. فلذا جابه‌جایی در بین ستادهای مختلف و حرکت در فضاهای خالی (مثل خداداد عزیزی) پیشنهاد می‌شود. مورد داشتیم طرف ناهار را در ستاد یک کاندیدا میل نموده، شام را در ستاد کاندیدای دیگر، اما دلش با کاندیدای سوم بوده و جالب اینکه روز انتخابات به نفر چهارم رأی داده است!
     ب) تراشیدن پست جدید
     گاهی اوقات وقتی پستی برای برخی افراد پیدا نمی‌شود و فرد موردنظر به جز کار نکردن، همه کار از دستش برمی‌آید، دوستان سعی می‌کنند با تراشیدن منصب و ایجاد یک پست خلق‌الساعه نظیر مشاور ارشد، مشاور مدیریتی، مدیر فنی و... جلوی سکته کردن فرد مورد را بگیرند!
     پ) به نام زدن پست
     در عصر حاضر «به نام زدن» مد شده است. همین کشورهای همسایه را ملاحظه بفرمائید. از قهوه‌خانه، چوگان، سه‌تار و نان لواش گرفته تا آبگوشت بزباش، اکبر جوجه، قلیان و... را در حال ثبت به نام خودشان هستند. پیشنهاد می‌شود تدبیری اندیشیده شود تا افراد بتوانند پست را به نام خودشان بزنند. در این صورت با تغییر دولت، حزب و نماینده و... نیازی به تغییر عکس پروفایل، رنگ عوض‌کردن و گلاب به رویتان ننه‌من‌غریبم بازی و دست و پا زدن نیست!
     ت) شروع آموزش از مهدکودک
     در خاتمه پیشنهاد می‌شود از همان اوان کودکی در کنار آموزش مفاهیمی نظیر راست‌گویی، دروغگویی، فداکاری، مهربانی و... در مهدهای کودک به بچه‌ها آموزش دهیم که اگر چیزی را به صورت امانت در اختیار ما قراردادند، باید روزی آن را پس بدهیم و قرار نیست مادام‌العمر در اختیار ما باشد!