بعد از آنکه مدرسه دارالفنون به عنوان نخستین نهاد برای‌ بهره‌ گیری از پزشکی جدید و توسعه این رویکرد جدید برآمده از علم و دانش‌ عصر‌ جدید‌، تأسیس گردید، در گام بعدی و پس از شیوع انـواع بـیماری هـای واگیردار در شهرهای مختلف‌ ایران‌ نـیاز‌ بـه تـأسیس یک نهاد بهداشتی فراگیر تحت عنوان «هیأت صحیه » یا «مجلس‌ حفظ‌ الصحه » احساس شد که متعاقب آن کلیه پزشکان مشهور ایرانی و پزشکان خارجی مـقیم ایران (از جـمله‌ پزشـکان‌ سفارت خانه های مقیم ایران ) به ریاست «دکتر تـولوزان » کـه طبیب مخصوص‌ شاه‌ نیز بود گرد هم جمع شدند و این‌ مجلس‌ را‌ بنا نهادند. دکتر تولوزان (Tholosan) با تاسیس یک هـیأت بهداشتی و یک روش قرنطینه ای ابتدایی، واکسیناسیون عمومی را کـه‌ دکتر‌ کلوکه (cloquet) آغاز‌ کرده‌ بود تجدید نمود. همچنین وی تعدادی‌ پزشک‌ که تحت نظر خودش در دارالفنون تربیت شده بـودند و بـه وسـایل لازم‌ برای‌ مبارزه با بیماری های مسری در‌ روستاها مجهز بودند بـه‌ ولایات‌ اعزام داشت. او همچنین دو‌ کتاب‌ تألیف نمود که یکی درباره وبا و طاعون و دیگری درباره صداهای داخلی بـدن بـود‌ کـه‌ خود به نام «بدایع الحکمه‌ ناصر‌« یا‌ «بدایع حکمت مسیحی‌ » نامید‌. یکی از کارهای اولیه هیأت صحیه جدید تنظیم و اجرای‌ مقرراتی‌ برای تـأسیس یک قـرنطینه مـرزی بود‌. مذاکراتی‌ برای محافظت‌ مرزهای‌ شمالی‌ با روسیه و مرزهای باختری‌ و خلیج فارس با تـرکیه آغـاز شد. ولی این مذاکرات به جایی نرسید و چون بودجه مخصوصی‌ برای‌ اقدام عملی در دست نـبود، هـیأت‌ پس از‌ چندی‌ منحل‌ گردید